Atriumfibrilleren

Atriumfibrilleren is de meest voorkomende significante hartritmestoornis onder de volwassen bevolking. Het wordt gekenmerkt door een onregelmatige hartslag, een onaangenaam beklemmend gevoel op de borst, verminderd prestatievermogen of kortademigheid. Een aanzienlijk deel van de mensen ervaart mogelijk geen subjectieve klachten en de aritmie wordt puur toevallig ontdekt op een ECG.

Wat is atriumfibrilleren?

Atriumfibrilleren is de meest voorkomende significante hartritmestoornis (medische term: aritmie) onder de volwassen bevolking. Het komt voor bij 2-4% van de bevolking, maar wordt vaak niet gediagnosticeerd. Atriumfibrilleren wordt gekenmerkt door een chaotische activiteit van de hartboezems, wat leidt tot een onregelmatige samentrekking van de kamers en dit manifesteert zich als een onregelmatige polsslag. Bij meting kan de polsslag abnormaal snel zijn (meer dan 100/minuut), maar ook opvallend traag (minder dan 50/minuut).

Het wordt gekenmerkt door een onregelmatige hartslag, een onaangenaam beklemmend gevoel op de borst, verminderd prestatievermogen of kortademigheid. Een aanzienlijk deel van de mensen ervaart mogelijk geen subjectieve klachten en de aritmie wordt puur toevallig ontdekt op een ECG.

Wat is de oorzaak van atriumfibrilleren?

Een van de belangrijkste risicofactoren voor het ontstaan van de aritmie is de toenemende leeftijd en de vergrijzing van de bevolking. Tot de leeftijd van 40 jaar komt het sporadisch voor (bij minder dan 1%), en wordt het vaker waargenomen bij top- en duursporters (bijv. marathonlopers). Met elk levensjaar neemt de frequentie in de bevolking toe, vooral boven de 55 jaar. Op 70-jarige leeftijd kan het één op de tien mensen treffen, en op 80-jarige leeftijd zelfs één op de vijf. In de Tsjechische Republiek zijn er meer dan een half miljoen mensen met deze diagnose bekend. Andere risicofactoren zijn hoge bloeddruk, diabetes, hartfalen, chronische nierziekte, ischemische hartziekte, obesitas en roken.

Wat zijn de risico's van atriumfibrilleren?

Atriumfibrilleren is een van de belangrijkste oorzaken van een beroerte. De oorzaak is een bloedstolsel (een zogenaamde trombus) dat tijdens de aritmie in het hart ontstaat. Dit stolsel kan vanuit het hart losraken en bloedvaten elders in het lichaam afsluiten (meestal slagaders in de hersenen of de onderste ledematen). Atriumfibrilleren kan leiden tot hartfalen of een collaps, en moet daarom niet worden onderschat. Op de lange termijn verhoogt het het risico op dementie, angst, depressie en leidt het tot een verminderde kwaliteit van leven.

Hoe wordt atriumfibrilleren behandeld?

De huidige therapie is gericht op twee doelen. Het eerste is het elimineren van het risico op een beroerte en andere afsluitingen van bloedvaten op afstand. Dit wordt bereikt met behulp van nieuwe, zogenaamde directe bloedverdunners. Deze bieden, in vergelijking met het voorheen gebruikte warfarine, een hoog patiëntcomfort en een acceptabele veiligheid. Het tweede doel is het beheersen van de symptomen van de aritmie met medicijnen (zogenaamde antiaritmica) of het proberen te elimineren van de aritmie door middel van een ingreep in het hart – katheterablatie.

Wat kan ik doen als bij mij atriumfibrilleren is vastgesteld?

Elke patiënt bij wie atriumfibrilleren is gedetecteerd, dient de bevinding zo snel mogelijk aan zijn of haar arts te melden. Op basis van het berekende risico wordt de noodzaak van bloedverdunnende medicatie (ter preventie van een beroerte) beoordeeld en wordt in samenwerking met een specialist – de cardioloog – een individuele behandelstrategie gekozen.


Last updated